Mối quan hệ giữa nhà báo và nguồn tin
Mối quan hệ với ban biên tậpTrong hoạt động sản xuất báo chí, không thể không kể đến mối quan hệgiữa nhà báo với ban biên tậpBiên tập là một khâu vô cùng quan trọng để cho ra đời một tờ báo hoànchỉnh. Sau khi tác phẩm về đến tay ban biên tập, bài báo ấy sẽ vừa thể hiện được ýtưởng của người viết vừa được biên tập viên trau chuốt, gọt dũa ngôn từ để có vănphong sắc sảo, thu hút độc giả.Mỗi quan hệ này đòi hỏi nhà báo phải tuân theo những quy định, chấp hànhnhững đường lối, chủ trương của ban biên tập. Tất cả sự góp ý, sửa chữa của banbiên tập đối với bài viết của nhà báo đều mang tính xây dựng, để nhà báo ngàythêm tiến bộ. Đây là quan hệ đạo đức giữa cá nhân nhà báo với ban biên tập củamình. Nền tảng của mối quan hệ này là sự thống nhất quan điểm, tư tưởng. Nhàbáo và ban biên tập phải tôn trọng lẫn nhau, hai bên đều phải lắng nghe và tiếp thuđể mối quan hệ đạt hiệu quả nhất.Điều kiện để duy trì mối quan hệ này chính là lòng trung thành. Nhà báo cóbổn phận cống hiến hết mình cho tòa soạn, giữ bí mật trong mọi hoàn cảnh. Đây làđức tính cần có của một nhà báo chân chính trong điều kiện hiện nay, khi mà nhiềuthông tin từ tờ báo này bị sao chép sang báo khác khiến các tòa soạn mất uy tín vớiđộc giả. Tuy nhiên, sự chấp hành nay không đồng nghĩa với sự mù quáng mà là sựnhất trí trên nguyên tắc sự sáng tạo. Sáng tạo là điều cần và đủ đối với sự ra đờicủa một tác phẩm báo chí. Nếu không có sự sáng tạo, tác phẩm sẽ bị nhàm chán,không gây ấn tượng với độc giả. Đây cũng là một bài toán khó đặt ra với các nhàbáo khi vừa duy trì được mối quan hệ với ban biên tập vừa thể hiện được cái tôicũng như dấu ấn cá nhân.Mối quan hệ với cộng tác viên và thông tin viênCộng tác viên và thông tin viên là những thành phần không thể thiếu đốivới mỗi tòa soạn. Đây là nguồn thông tin vô tận cũng là những cây bút tiềm năngvà vô cùng nhiệt huyết. Mạng lưới cộng tác viên và thông tin viên càng dày, càngrộng thì càng thể hiện quy mô và độ phủ sóng mạnh mẽ của tờ báo đó.Trách nhiệm đạo đức nghề nghiệp nhà báo là phải có thái độ trân trọng vàkhông được cố tình im lặng, tảng lờ trước những tư liệu, bài vở của các tác giả gửivề tòa soạn. Công sức mà cộng tác viên và thông tin viên bỏ ra để có tin bài gửi vềtòa soạn là không hề nhỏ đôi khi họ cũng gặp phải những nguy hiểm như bao nhàbáo khác để theo đuổi đam mê. Sự trân trọng của nhà báo cũng là một phần khíchlệ, động viên để họ ngày càng phấn đấu, nâng cao chất lượng bài viết của mình.Nhà báo phải có thái độ tôn trọng suy nghĩ, lập luận, bố cục văn phong tácgiả. Nhà báo phải có sự bàn bạc, trao đổi, thảo luận với tác giả khi có sự thayđổi( dù là nhỏ) trong bài viết. Khi bài viết của cộng tác viên và thông tin viên bịchỉnh sửa, rất có thể ý đồ của người viết bị thay đổi không đúng với mạch lập luậnban đầu. Điều này có ảnh hưởng rất lớn cảm xúc của người công tác viên khi đọcđược bài viết không đúng ý mình và người cộng tác viên đó đương nhiên sẽ chọnmột tòa soạn khác để cộng tác – một tòa soạn biết tôn trọng và trao đổi trước vớihọ nếu bài viết của họ cần được chỉnh sửa.Mối quan hệ giữa nhà báo với cộng tác viên và thông tin viên cũng là quanhệ hai chiều. Vì thế, khi tiếp cận một tin bài, nhà báo bên cạnh sự tôn trọng về mặtnội dung, ý nghĩa của bài viết cũng có quyền chỉnh sửa, bổ sung để bài viết sâu sắcvà trọn vẹn hơn. Show Để cung cấp thông tin chính xác cho độc giả của bạn, bạn cần phải hiểu rõ về bản thân. Nhà báo cần những nguồn đáng tin cậy để giúp họ phân biệt tin thật với tin giả và truyền bá thông tin trung thực. Tuy nhiên, việc sử dụng hợp lý các nguồn tin cần có các biện pháp đề phòng và quy trình tương tự để giúp bạn xác định sự thật.
Khi xử lý các nguồn tin từ tổ chức và trung gian, lợi ích nhất của nhà báo là làm rõ vai trò của mình. Trong trường hợp từ các nguồn tổ chức, các nhà báo có thể yêu cầu chính họ hoặc đồng nghiệp của họ công nhận chính thức. Tất cả các cơ quan công quyền và các cơ quan xã hội đều muốn có người liên hệ được chỉ định khi liên hệ với báo chí.. Tham gia vào trò chơi nhập vai kiểu này sẽ khuyến khích sự tiếp xúc hàng ngày. Thư công nhận tiêu biểu: “Thưa Bộ trưởng, tôi rất vui được thông báo với Ngài rằng, để cải thiện hơn nữa mối quan hệ chuyên môn của chúng tôi với Bộ của Ngài, kể từ hôm nay, chúng tôi ủy thác cho người đồng nghiệp A..R .. đáng kính của chúng tôi nhiệm vụ quan tâm thường xuyên và đặc biệt đến tất cả các hoạt động của Bộ của ngài như một phần sứ mệnh của chúng tôi là người cung cấp thông tin phục vụ công luận…” Trong trường hợp các nguồn trung gian, nhà báo thường không yêu cầu công nhận. Điều quan trọng là thúc đẩy các mối quan hệ được xây dựng dựa trên sự tôn trọng lẫn nhau, đồng ý về một phương thức liên lạc đảm bảo ẩn danh cho nguồn tin và đi đến một thỏa thuận về cách thức cung cấp thông tin cho bạn mà cơ quan công quyền hoặc chuyên nghiệp phải xử lý.
Các nguồn từ tổ chức + các nguồn trung gian + các nguồn cá nhân = mạng lưới những người cung cấp thông tin tốt.
KIỂM SOÁT SỰ CÂN BẰNG QUYỀN LỰCLuôn có sự cân bằng quyền lực giữa nhà báo và các nguồn tin của họ. Có một bên “chi phối” – bên cung cấp thông tin và một bên “được chi phối” – bên cần thông tin. Đó là cung và cầu… Quản lý sự cân bằng quyền lực này đòi hỏi kỹ năng và chuyên môn. Dù là cá nhân hay người chuyên nghiệp đều mong muốn hưởng lợi từ một nguồn tin, từ việc cung cấp thông tin, vì vậy luôn có nguy cơ nhà báo bị thao túng. Thường có rất ít khả năng nhưng vẫn tồn tại. Đó là một câu hỏi của lương tâm. Đừng để bị lừa. Cần phải cân bằng. Page 2Ili kuwahabarisha wasomaji wako kwa usahihi, lazima wewe mwenyewe uwe na uelewa wa kile unachokisema. Mwandishi wa habari anahitaji vyanzo vya kuaminika kumsaidia kutenganisha ukweli na uongo, na kusambaza habari za ukweli. Hata hivyo, matumizi sahihi ya vyanzo vya habari yanataka kuchukua tahadhari na utaratibu unaofanana na ule wa kukusaidia kubaini ukweli.
Katika kushirikiana na vyanzo vya habari vya kitaasisi na vya kati, ni kwa manufaa ya mwandishi wa habari mwenyewe kufafanua kazi yake. Kwa upande wa vyanzo vya habari vya kitaasisi, waandishi wa habari wanaweza kuomba kupewa vitambulisho wao wenyewe au wenzao. Mamlaka zote za serikali na mashirika ya kijamii hupendelea kuwa na waandishi wa habari wanaofahamika katika kushirikiana na vyombo vya habari. Kushirikiana kwa namna hii kwa pande mbili huhamasisha kuwepo mawasiliano ya kila siku. Mfano wa barua ya kuomba kupewa kitambulisho: “Mheshimiwa Waziri, ninayo furaha kukufahamisha kwamba, kwa minajiri ya kuendeleza mahusiano yetu ya kikazi na wizara yako, kuanzia leo tumemteua mwandishi wetu mwadilifu Bw/Bi D.. M.. kuwa ndiye atakayekuwa na jukumu la kufuatilia kwa karibu shughuli za wizara yako kama sehemu ya dhima yetu ya kutoa habari kwa umma…” Kwa upande wa vyanzo vya habari vya kati, mara nyingi mwandishi wa habari hahitaji kupewa kitambulisho. Jambo la muhimu ni kukuza mahusiano kwa misingi ya kusheshimiana, kukubaliana nia ya mawasiliano ambayo inahakikisha usiri kuhusu chanzo, na kukubaliana namna ambavyo habari uliyopewa bila serikali au vyama vya kitaaluma kujua itakavyoshughulikiwa.
Vyanzo vya habari vya kitaasisi + vyanzo vya habari vya kati + vyanzo binafsi vya habari = mtandao mzuri wa watoa habari.
KUWA GWIJI WA USAWAZISHODaima kuna haja ya usawazisho kati ya mwandishi wa habari na vyanzo vyake vya habari. Kunaupande“wenye kitu” – ule unaotoa habari, na upande “wenye uhitaji” – ule unaohitaji habari. Ni suala la ugavi na uhitaji… Kushughulikia usawazisho huu huhitaji stadi na ujuzi. Siku zote kuna shauku kwa upande wa chanzo cha habari kunufaika, ama binafsi au kitaaluma, kutokana na kutoa habari, kwa hiyo daima kuna hatari kwamba mwandishi wa habari anaweza kuchezewa akili. Mara nyingi kuna nafasi ndogo sana ya kuepuka hilo, lakini ipo. Ni suala la dhamiri. Usidanganyike. Usawazisho inabidi ufanyike. Page 3In order to properly inform your readers, you need to be well informed yourself. The journalist needs reliable sources to help him or her to separate fact from fiction, and to disseminate truthful information. However, the proper use of sources necessitates precautions and processes similar to those used to help you to identify the facts.
When dealing with institutional and intermediary sources, it is in the journalist’s best interest to clarify his or her own role. In the case of institutional sources, journalists can request official accreditation for themselves or their colleagues. All public authorities and social bodies prefer to have named contacts when dealing with the press. Engaging in this mutual role-playing game encourages daily contact. Typical accreditation letter: “Dear Minister, it is my pleasure to inform you that, in the interests of further improving our professional relationship with your department, with effect from today we are entrusting our esteemed colleague A..R.. with the task of paying constant and particular attention to all your ministerial activities as part of our mission to provide information in the service of public opinion…” In the case of intermediary sources, the journalist does not usually require accreditation. What is important is fostering relationships built on mutual respect, agreeing upon a method of communication that guarantees anonymity for the source, and coming to an agreement with regard to the way in which the information provided to you without the knowledge of the public or professional authorities should be handled.
Institutional sources + intermediate sources + personal sources = a good network of informants.
MASTERING THE BALANCE OF POWERThere is always a balance of power between the journalist and his/her sources. There is a “dominant” party – the one that is providing the information, and a “dominated” party – the one that needs the information. It is supply and demand… Managing this balance of power demands skill and expertise. There is always a desire on the part of a source to benefit, either personally or professionally, from providing information, so there is always a risk that the journalist will be manipulated. There is often little room for manoeuvre, but it is there. It is a question of conscience. Do not be fooled. A balance needs to be struck. Page 4Pour bien renseigner les autres, il faut être bien renseigné soi-même. Le journaliste a besoin de sources fiables pour l’aider à faire le tri entre les vraies nouvelles et les fausses, et pour diffuser des informations véridiques. Mais le bon usage des sources exige des précautions et des procédures analogues à celles qui permettent l’identification des faits.
Dans ses relations avec les sources institutionnelles et intermédiaires le journaliste a intérêt à clarifier son propre rôle. Vis-à-vis des sources institutionnelles, il peut le faire en sollicitant une accréditation officielle, pour lui-même ou pour ses collaborateurs. Tous les pouvoirs publics et tous les corps sociaux préfèrent disposer d’interlocuteurs identifiés parmi les professionnels de la presse. Entrer dans ce jeu de rôles réciproques favorise les contacts quotidiens. Lettre d’accréditation type : « Monsieur le Ministre, j’ai le plaisir de vous informer que, à dater de ce jour, soucieux d’améliorer encore davantage nos relations professionnelles avec vos services, nous confions à notre collaborateur A… R… le soin de porter une attention constante et particulière à toutes vos activités ministérielles dans le cadre de notre mission d’information au service de l’opinion publique… ». Vis-à-vis des sources intermédiaires, le journaliste n’a, généralement, pas besoin d’accréditation. L’important est de nouer des rapports de respect mutuels, de convenir d’un mode de communication qui puisse garantir l’anonymat de la source, et de s’accorder avec elle sur la façon de traiter les informations fournies à l’insu des pouvoirs publics ou des autorités professionnelles.
Sources institutionnelles + sources intermédiaires + sources personnelles = bon réseau d’informateurs.
UN RAPPORT DE FORCES À MAÎTRISEREntre le journaliste et sa source, quelle qu’elle soit, il y a toujours un rapport de forces. Il y a un «dominant» – celui qui donne le renseignement- et un «dominé»- celui qui a besoin du renseignement. D’un côté l’offre, de l’autre la demande… La gestion de ce rapport de forces réclame du doigté et du savoir-faire. Il y a toujours, chez une source, l’envie de retirer un profit -personnel ou professionnel- de la fourniture du renseignement ; il y a toujours, pour le journaliste, le risque d’être manipulé. La marge de manoeuvre est parfois étroite mais elle existe. C’est une question de conscience. Ne pas être dupe. Il y a un point d’équilibre à trouver. Certains « renvois d’ascenseur » sont honorables, d’autres ne le sont pas. Une source qui se fâche, c’est moins grave qu’un lecteur abusé… Page 5သင်၏စာဖတ်သူများထံ ကောင်းမွန်စွာ သတင်းပေးပို့နိုင်ရန်အလို့ငှာ၊ သင့်ကိုယ်သင် ကောင်းစွာသိရှိအောင်လုပ်ထားရန် လိုအပ်ပါသည်။ သတင်းစာဆရာသည် သူ သို့မဟုတ် သူမအနေဖြင့် လွဲမှားနေသည့်သတင်းများနှင့် သတင်းအစစ်များကို ခွဲခြားကာ စစ်မှန်သောသတင်းအချက်အလက်ကို ဖြန့်ဖြူးပေးရာတွင် အကူအညီဖြစ်ရန် ယုံကြည်စိတ်ချရသောရင်းမြစ်များ လိုအပ်ပါသည်။ သို့ရာတွင်၊ ရင်းမြစ်များကို ကောင်းမွန်စွာအသုံးပြုမှုသည် အချက်အလက်များကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ရာတွင် သင့်ကို အကူအညီဖြစ်စေရန် အသုံးပြုသည့်အရာများနှင့် ဆင်တူသော ကြိုတင်ကာကွယ်မှုများနှင့် လုပ်ငန်းစဉ်များကို လိုအပ်ပါသည်။
၁။ အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ ရင်းမြစ်များ။ ၎င်းတို့အားလုံးသည် အများပြည်သူဆိုင်ရာအာဏာပိုင်ဖြစ်သည့်- အစိုးရ၊ ဝန်ကြီးဌာနများ၊ အုပ်ချုပ်မှုများဖြစ်သော ရင်းမြစ်များဖြစ်ပါသည်။ ၎င်းတို့တွင် စာရင်းပြုစုကာ ဖွဲ့စည်းဖော်ဆောင်ထားသည့် တစ်ပန်းသာမှုရှိပြီး ၎င်းတို့သည် တရားဝင်သတင်းများကို ထုတ်ပေးပါသည်။ သတင်းစာဆရာ၏ လိပ်စာစာအုပ်တွင် ထိုအာဏာပိုင်များ (ပြောရေးဆိုခွင့်ရပုဂ္ဂိုလ်၊ သတင်းထုတ်ပြန်ရေးအရာရှိ၊ စသည်တို့) ကိုယ်စား ပြောဆိုရန် အခွင့်ရှိသူအားလုံး၏ ကိုယ်ရေးအသေးစိတ်အချက်များ ပါဝင်နေရန်မှာ မုချလိုအပ်ပါသည်။ ၎င်းတို့သည် သတင်းထုတ်ပြန်ရေး (တိုက်ရိုက်ဖုန်းလိုင်းများ၊ ကိုယ်ရေးလိပ်စာများ၊ စသည်တို့) ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခံရခြင်းကို ဂုဏ်ယူနေချိန်တွင် ၎င်းတို့ ရုံးခန်းသို့ရောက်သည်နှင့် စာရင်းပြုစုကာ ၎င်းတို့ကို ဆက်သွယ်ပါ။ ၂။ ကြားခံ ရင်းမြစ်များ။ ၎င်းတို့အားလုံးသည် လူမှုရေးနှင့်ဆိုင်သောတရားဝင်အရာများ- အဖွဲ့အစည်းများ၊ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်အဖွဲ့အစည်းများ၊ နိုင်ငံရေးပါတီများ၊ ကုန်သွယ်မှုသမဂ္ဂများ၊ စသည်တို့ပါရှိသည့် ရင်းမြစ်များဖြစ်ပါသည်။ ၎င်းတို့တွင် တရားဝင်မဟုတ်သောသတင်းများကို ဖြည့်ဆည်းပေးနေသည့် အတိုက်အခံပြုသောအင်အားအဖြစ် ဆောင်ရွက်ခြင်းကဲ့သို့သော တစ်ပန်းသာမှု ရှိပါသည်။ သတင်းစာဆရာသည် ထိုသဘာဝအလျောက်ဖြစ်သော မဟာမိတ်များနှင့် ရိုးသားသောဆက်ဆံရေးများတည်ဆောက်ရန် အချိန်ယူရပါက၊ သူ သို့မဟုတ် သူမသည် ထပ်ဆောင်း သတင်းအချက်အလက်များနှင့် တန်ဖိုးရှိသော ထိုးထွင်းသိမြင်မှုများထံမှ အကျိုးကျေးဇူးရရှိပါလိမ့်မည်။ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော ပြောရေးဆိုခွင့်ရှိသူများစာရင်း ရေးဆွဲကာ ၎င်းတို့နှင့် “ ရင်းနှီးမှု” ရယူရန်ကြိုးစား၍ ၎င်းတို့ကို ချဉ်းကပ်ပါ။ ထိရောက်သောဖော်မျူလာ- တရားဝင်အသိအမှတ်ပြုမှုအဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာနှင့် ကြားခံ ရင်းမြစ်များနှင့် ပတ်သက်ဆက်နွယ်သည့်အခါ၊ သူ သို့မဟုတ် သူမ၏ ကိုယ်ပိုင်အခန်းကဏ္ဍကို ရှင်းပြရန်မှာ သတင်းစာဆရာ၏ လုပ်ဆောင်ရမည့်အရာဖြစ်ပါသည်။ အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ ရင်းမြစ်များနှင့်ပတ်သက်သည့် ကိစ္စရပ်များတွင်၊ သတင်းစာဆရာများသည် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များအတွက် တရားဝင်အသိအမှတ်ပြုမှုကို တောင်းဆိုနိုင်ပါသည်။ အများပြည်သူဆိုင်ရာအာဏာပိုင်များနှင့် လူမှုရေးအဖွဲ့အစည်းများအားလုံးသည် သတင်းစာဌာနနှင့် ဆက်နွယ်ပတ်သက်သည့်အခါ အမည်ရေးထားသော အဆက်အသွယ်များရရှိထားရန် လိုလားပါသည်။ ဤ အပြန်အလှန်ပါဝင်သောအခန်းကဏ္ဍတွင် ပါဝင်ခြင်းသည် နေ့စဉ်ဆက်သွယ်မှုကို တိုက်တွန်းအားပေးပါသည်။ စံထားသော တရားဝင်အသိအမှတ်ပြုစာ- “ ချစ်ခင်ရပါသော ဝန်ကြီး ခင်ဗျား၊ ယနေ့မှစ၍ အကျိုးသက်ရောက်မည့် သင့်ဌာနနှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ဆက်ဆံရေးကို နောင်ထက်တိုးတက်အောင်လုပ်ဆောင်ရန် စိတ်ပါဝင်စားမှုများနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် အများပြည်သူထင်မြင်ချက်ကို ပေးစွမ်းရာတွင် သတင်းအချက်အလက်များ ဖြည့်ဆည်းပေးရန်ဖြစ်သော ကျွန်ုပ်တို့၏တာဝန်တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် သင်၏ ဝန်ကြီးဌာနရေးရာ လုပ်ဆောင်ချက်များအားလုံးတွင် ခိုင်မြဲကာ သီးခြားဖြစ်သော အာရုံစူးစိုက်မှု ပေးထားခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ အထင်ကြီးလေးစားရသော လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များ A..R.. ကို ထားရှိပေးထားကြောင်းကို အသိပေးအကြောင်းကြားရသည့်အတွက် ကျေနပ်မိပါသည်…” ကြားခံ ရင်းမြစ်များနှင့်ပတ်သက်သည့် ကိစ္စရပ်တွင်၊ များသောအားဖြင့် သတင်းစာဆရာသည် တရားဝင်အသိအမှတ်ပြုမှုကို မလိုအပ်ပါ။ အရေးကြီးသည်မှာ အပြန်အလှန်လေးစားမှုပေါ်တွင် တည်ဆောက်ထားသော ဆက်ဆံရေးများကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ခြင်း၊ ရင်းမြစ်အတွက် အမည်မသိဖြစ်မှုကို အာမခံပေးထားသည့် ဆက်သွယ်မှုနည်းလမ်းပေါ်တွင် သဘောတူခြင်း၊ နှင့် အများပြည်သူဆိုင်ရာ သို့မဟုတ် ပရော်ဖက်ရှင်နယ် အာဏာပိုင်များ မသိစေဘဲ သင့်ထံပေးထားသော သတင်းအချက်အလက်များကို ကိုင်တွယ်ဆောင်ရွက်သင့်သည့်နည်းလမ်းနှင့်ပတ်သက်၍ သဘောတူခြင်းတို့ ဖြစ်ပါသည်။ ၃။ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ရင်းမြစ်များ။ ၎င်းတို့သည် အခွင့်အာဏာနှင့် ပရော်ဖက်ရှင်နယ် စက်ဝန်းများအတွင်း၌ သတင်းစာဆရာများတွင်ရှိသည့် အမြော်အမြင်ရှိသော သို့မဟုတ် လျို့ဝှက်သော ရင်းမြစ်များဖြစ်ပါသည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အလုပ်နှင့် ကျင့်ဝတ်များအရ မသိရသော သို့မဟုတ် ဖုံးကွယ်ထားသော သတင်းအချက်အလက်များကို ပိုင်ဆိုင်သူများ၏ ယုံကြည်မှုကို ရရှိထားခြင်းဖြင့် ထို့သို့သော အဆက်အသွယ်များကို စုစည်းပါသည်။ သတင်းစာဆရာများသည် ၎င်းတို့၏ ကြီးကြပ်ရေးမှူးများအပါအဝင် မည်သူ့ကိုမဆို ထိုအဆက်အသွယ်များ၏ မည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်း အထောက်အထားကို လုံးဝ ထုတ်ဖော်ပြောပြခြင်းမရှိပါ၊ သတင်းစာဆရာသည် သူ/သူမ၏ အဆက်အသွယ်များ၏ ပံ့ပိုးပေးမှုအတွက် တာဝန်ရှိကြောင်း ပြောကြားစရာမလိုဘဲ သိနိုင်ပါသည်။ အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ ရင်းမြစ်များ + ကြားခံ ရင်းမြစ်များ + ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ရင်းမြစ်များ = ကောင်းမွန်သော သတင်းပေးသူများကွန်ရက်။ ၄။ တစ်ကြိမ်သာဖြစ်သော ရင်းမြစ်များ။ ၎င်းတို့သည် အခြေအနေများ၏ရလဒ်အဖြစ် မျက်မြင်သက်သေများက သက်သေခံချက်ပေးထားသော သို့မဟုတ် တောင်းဆိုထားသော အလိုအလျောက်ဖြစ်လာသည့် ရင်းမြစ်များဖြစ်ပါသည်။ ရယူခြင်းနှင့်ပတ်သက်သော ကြိုတင်ကာကွယ်မှုများ– ရင်းမြစ်ကို ခွဲခြားဖော်ထုတ်ပါ၊ ၎င်းတို့၏ လှုပ်ရှားမှုများကို အတည်ပြုစစ်ဆေးပါ၊ အခိုင်အမာပြောကြားမှုများတွင် ပို၍နက်နက်နဲနဲ နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် ရှာဖွေပါ၊ ၎င်းတို့ပြောကြားလိုသည်ထက်ပို၍ ပြောကြားအောင် ပြုလုပ်ပါ၊ အခြားသော အမှီအခိုကင်းသည့်ရင်းမြစ်များဖြင့် ၎င်းတို့၏ ထုတ်ဖော်ပြောကြားမှုများကို အပြန်အလှန် ကိုးကားစစ်ဆေးပါ။ သံသယရှိပါက၊ ထုတ်ဖော်ပြောကြားချက်များကို ထုတ်ဝေခြင်း ပြုသင့် မပြုသင့်အပေါ် သင့် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များ၏ စုပေါင်းပါဝင်သော ဝေဖန်ပြောကြားသည့် ထင်မြင်ချက်ကို တောင်းဆိုပါ။ သင်ကြားသိလိုသော သတင်းအချက်အလက်များကို အလွန် အဆင်သင့်ဖစ်စွာ ပေးစွမ်းသည့်ရင်းမြစ်များကို ဂရုပြုပါ။ အခွင့်အာဏာ၏ဟန်ချက်ညီမှုကို ထိန်းသိမ်းခြင်းသတင်းစာဆရာနှင့် သူ/သူမ၏ရင်းမြစ်များကြားတွင် အမြဲတမ်း အခွင့်အာဏာ၏ဟန်ချက်ညီမှု ရှိပါသည်။ သတင်းအချက်အလက်များ ဖြည့်ဆည်းပေးသည့် “သြဇာကြီးမားသော” အဖွဲ့အစည်းနှင့် သတင်းအချက်အလက်များလိုအပ်သည့် “လွှမ်းမိုးခံထားရသော” အဖွဲ့အစည်းတို့ ရှိပါသည်။ ၎င်းသည် ပံ့ပိုးမှုနှင့် တောင်းဆိုမှု ဖြစ်ပါသည်… ဤ အခွင့်အာဏာ၏ဟန်ချက်ညီမှုကို ထိန်းသိမ်းခြင်းသည် စွမ်းရည် နှင့် ကျွမ်းကျင်မှုကို လိုအပ်ပါသည်။ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအရ သို့မဟုတ် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်အရ သတင်းအချက်အလက်များ ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းဖြင့် အကျိုးရှိလိုသော ရင်းမြစ်၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းပေါ်တွင် အမြဲတမ်း ဆန္ဒတစ်စုံတစ်ရာ ရှိနေသောကြောင့် သတင်းစာဆရာအနေဖြင့် ကြိုးကိုင်ခြယ်လှယ်ခံရမည့်အန္တရာယ်မှာ အမြဲတမ်း ရှိနေပါသည်။ စနစ်တကျလုပ်ဆောင်မှုအတွက် နေရာအနည်းငယ်ရှိသော်လည်း ၎င်းမှာ ရှိနေပါသေးသည်။ ၎င်းသည် အသိစိတ်၏မေးခွန်းဖြစ်ပါသည်။ အရူးလုပ်မခံပါနှင့်။ ဟန်ချက်ညီမှုကို ထိန်းထားရန် လိုအပ်ပါသည်။ Page 6Untuk memberikan informasi dengan benar kepada pembaca, Anda sendiri harus mendapat informasi yang benar. Jurnalis memerlukan sumber yang dapat dipercaya untuk membantunya memisahkan berita yang benar dari misinformasi, dan untuk menyebarkan informasi yang benar. Namun, penggunaan sumber yang benar memerlukan kehati-hatian dan proses yang serupa dengan proses yang Anda gunakan untuk mengidentifikasi fakta.
Saat berhubungan dengan sumber institusional dan perantara, akan menguntungkan jurnalis jika dia menjelaskan perannya. Untuk sumber institusional, jurnalis dapat meminta akreditasi resmi untuk mereka sendiri atau rekan mereka. Semua otoritas publik dan badan sosial lebih senang dengan kontak bernama saat berhubungan dengan media. Terlibat dalam permainan peran bersama ini membutuhkan kontak setiap hari. Surat akreditasi khusus: “Bpk. Menteri yang terhormat, dengan senang hati kami informasikan bahwa, untuk semakin meningkatkan hubungan profesional kami dengan departemen Anda, mulai hari ini kami memberikan kepercayaan kepada kolega kami A..R.. untuk bertugas memberikan perhatian penuh dan khusus kepada semua kegiatan kementerian Anda sebagai bagian dari misi kami untuk memberikan informasi dalam melayani opini publik…”” Untuk sumber perantara, jurnalis biasanya tidak memerlukan akreditasi. Hal yang penting adalah memelihara hubungan yang dibangun dengan saling menghormati, menyetujui suatu metode komunikasi yang menjamin anonimitas sumber, dan menyepakati cara pemberian informasi kepada Anda tanpa sepengetahuan otoritas publik atau profesional.
Sumber institusional + sumber perantara + sumber pribadi = jaringan informan yang bagus.
MENGUASAI KESEIMBANGAN KEKUATANSelalu ada keseimbangan kekuatan antara jurnalis dan sumbernya. Ada pihak yang “dominan” – pihak yang memberikan informasi, dan pihak yang “didominasi” – pihak yang memerlukan informasi. Ini adalah penawaran dan permintaan… Mengelola keseimbangan kekuatan ini memerlukan ketrampilan dan keahlian. Selalu ada hasrat dari pihak sumber untuk mendapatkan manfaat, baik secara pribadi maupun profesional, karena telah memberikan informasi, jadi selalu ada risiko bahwa jurnalis akan dimanipulasi. Sering kali kecil kemungkinan untuk manuver, tetapi kemungkinan itu ada. Ini adalah pertanyaan hati nurani. Jangan tertipu. Harus proporsional. |